ინტერვიუ

ჭიკარტებისაგან შექმნილი 3D ფოტოები

განათება-უცნობი ხელოვნება

სას­ცე­ნო სივ­რ­ცის გა­ნა­თე­ბა – ეს არის სა­კითხი, რო­მე­ლიც გან­სა­კუთ­რე­ბულ ყუ­რადღე­ბას იმ­სა­ხუ­რებს.

გარ­და იმი­სა, რომ გა­მოკ­ვ­ლე­უ­ლი და შეს­წავ­ლი­ლი არ არის გა­მოც­დი­ლე­ბა, რო­მე­ლიც ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით დაგ­ვიგ­როვ­და, ის სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში არ ის­წავ­ლე­ბა, ანუ სა­თე­ატ­რო სივ­რ­ცის გა­ნა­თე­ბის ”უფ­ლე­ბით” სარ­გებ­ლო­ბენ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­მაც ცოდ­ნა, ძი­რი­თა­დად, პრაქ­ტი­კუ­ლი სა­მუ­შა­ო­ე­ბის ხარ­ჯ­ზე და­აგ­რო­ვეს. მა­თი შე­მოქ­მე­დე­ბი­თი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის ხა­რის­ხი და­ბა­ლია, რად­გან გა­ნა­თე­ბის პარ­ტი­ტუ­რა­ზე მო­მუ­შა­ვე­თა სა­ავ­ტო­რო უფ­ლე­ბე­ბი და­ცუ­ლი არ არის.

ამ თვალ­საზ­რი­სით სა­ინ­ტე­რე­სო იყო იელის უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ატ­რა­ლუ­რი სკო­ლის პრო­ფე­სო­რის და მხატ­ვარ-გამ­ნა­თებ­ლის – ჯე­ნი­ფერ ტიფ­ტო­ნის (Jennifer Tipton, 1937) ორ­დღი­ან ტრე­ი­ნინ­გი სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში, რო­მელ­საც ილი­ას სა­ხელ­მ­წი­ფო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ატ­რ­მა უმას­პინ­ძ­ლა. ამე­რი­კელ სტუ­მარ­თან ორ­გა­ნი­ზე­ბულ შეხ­ვედ­რებს ქარ­თ­ვე­ლი რე­ჟი­სო­რე­ბი, სცე­ნოგ­რა­ფე­ბი და გამ­ნა­თებ­ლე­ბი ეს­წ­რე­ბოდ­ნენ.

ქუჩის ხელოვნების შესანიშნავი სურათები

ასოციაციური რუკა

ხელოვნება

ხელოვნება - ვრცელი გაგებით, ადამიანის შემოქმედებისა და წარმოსახვის ფიზიკური გამოხატვაა ნაწარმოებებში, რომელიც აერთიანებს სინამდვილისა თუ მოგონილის მხატვრული გამოხატვის სხვადასხვა ფორმებს. თანამედროვე ინტერპრეტაციით, ხელოვნების განსაზღვრებები ასახავენ ესთეტიკურ კრიტერიუმებს, და ტერმინი ერთნაირად შეეხება: ლიტერატურას, მუსიკას, ცეკვას, დრამატურგიას, მხატვრობას, სკულპტურასა და არქიტექტურას. ვიწრო გაგებით, ხელოვნებაში გულისხმობენ მხოლოდ სახვით ხელოვნებას, ანუ ფერწერას, გრაფიკას და ხუროთმოძღვრებას.

ხელოვნება

ვის უნახავს შავი წიგნი, წიგნი წითელ ასოებით,
დაწერილი სისხლის წვეთით, დაწერილი სასოებით?
გადიარეს გრიგალებმა, დღეს ის წიგნი არვინ იცის,
და ჟამთ მტვერით იფარება წიგნი ცის და დედამიწის.
დიდხანს ვწერდი, დიდხანს მწვავდა შთაგონების ცეცხლი მწვავე,
ვწერდი ჟინით, ვწერდი ვნებით... და ჰა, იგი დავათავე.
და ვფიქრობდი: ჩემს შავ წიგნში თუ არს-მეთქი რამ ისეთი,
რომ არ აჩნდეს მწარე გესლი, რომ არ აჩნდეს სისხლის წვეთი?
და მეწვია შემდეგ ეჭვი, და მომწყინდა იგი მცნება,
ვსთქვი, სხვას რას აქვს ფასი ქვეყნად,რომ არ იყოს ხელოვნება.
მაგრამ ჩემში საუბრობდა ხმა დამწველი, ხმა ფარული:
\\\"- ხელოვნება - ეს ოქროა მიწის გულში დამარხული,
ხელოვნება მარგალიტს ჰგავს, მას ზღვა ფარავს შეუცვლელი,
რას იშვიათ თუ მისწვდება კაცის გული, კაცის ხელი...
არის წმინდა პოეზია და მუსიკა არის შორი,
მაგრამ ქვეყნად არ არსებობს - ის ალერსი, ის ამბორი.
არის საღვთო ბილიკები ამ სივრცისკენ მიმავალი,
აირჩიე მათგან ერთი, აირჩიე ერთი კვალი\\\"!
შავი წიგნი არ თავდება, შავი წიგნი შუა წყდება...
მას იქით კი კაცის გრძნობა და გონება ვერას სწვდება



                                                                               გალაკტიონ ტაბიძე